Pagina's

maandag 21 november 2011

Déjà vu

Ik sta in de woonkamer van een groot huis. Naast de apothekerskast met boeken, hangt een grote spiegel waarin ik mezelf zie. Ik ben ouder en haast doorschijnend. De woonkamer heeft tuindeuren die open staan. Ik loop naar buiten, de verandatrap af en zie een in het wit geklede blonde man en een klein meisje op het grasveld staan. Hij draait zich om, ik zie huskyblauwe ogen en een stralende glimlach. Het meisje rent naar me toe en roept: “Mama!”. Ik word wakker en zie de tralies voor mijn raam door de roze gordijnen heen schijnen.

Een jaar later sta ik precies die woonkamer naar mezelf te kijken in de grote spiegel naast de apothekerskast met boeken. Ik ben te jong en te opaque. De tuindeuren staan open. Ik loop naar buiten, de verandatrap af en zie een groot leeg grasveld.

De eerste keer dat ik hem zie, komt hij binnengelopen in de bar. “Dat is hem!” schiet door mijn hoofd. Ik vind het een vreemde gedachte. Pas later, als ik de rook van me af was in de druipsteengrot die wij een douche noemen, herinner ik me waar ik hem eerder heb gezien.

2 opmerkingen:

PLZ zei

Freaking me the fuck out.

Emma van Castricum zei

@ PLZ: me too.